Aziz Şah – 14 Mart Tıp Bayramı, 7 Nisan Dünya Sağlık Günü, 1 Mayıs İşçi Bayramı ve 12 Mayıs Dünya Hemşireler Günü salgında kutlandı…
İşyerlerinde, meydanlarda, hastanelerde kutlandı…
ABD’de Beyaz Saray’ın önünde görev şehidi doktor ve hemşirelerin fotoğraflarını taşıdı emekçiler…
Hastanelerde kişisel koruyucu ekipman ve ücretsiz kamusal sağlık hakkı talebi ile eylem yaptılar. ABD’li hemşirelerin sloganı “İşçi sınıfı esas olandır”dı. 1 Mayıs’ta Amazon işçileri ile hemşireler birlikte eylem yaptı. Dayanışmanın zarafetini gösterdiler…
Kıbrıs’ta salgında belediye ve elektrik emekçileri, banka çalışanları durmadı. Market emekçileri savaşın tam ortasındaydı, sağlıkçılar cephe hattındaydı, bazı daireler çalıştı, gazeteciler çalıştı…
Peki bu çalışanların sendikaları ne yaptı?
Hükümete anlayış göstermekten başka ne yaptınız?
Hep “sendika devletiyiz” diye şikayet eder sömürgeciler, bu defa egemenlerin uslu çocuğu sendika bürokratlarının hakimiyeti işlerine geldi. Tatar teşekkür etti sendikalara bir demecinde. O kadar çok konuşuyor ki fark etmemiş olabilirsiniz…
Tatar gibi bir siyasetçi neden teşekkür eder sendikalara?
Sendikalar salgın boyunca çalışan emekçiler için 1 Mayıs’ta eylemler düzenleyebilirdi…
40 senelik bildiri sendikacılığının iflasıdır bu. Bürokrasi sendika aygıtını felç etti…
Salgını bahane edebilirsiniz 1 Mayıs’ı kutlamama gerekçesi olarak. O zaman size Berlin’e, Atina’ya, New York’a, İstanbul’a, Beyrut’a bakın derim…
Bugün salgını bahane edersiniz yarın krizi, “napalım para yok” dersiniz, işbirliğine gidersiniz…
Türkiye’de fabrikalarda, belediyelerde, hastanelerde 1 Mayıs kutlandı. Emekçinin olduğu her yerde 1 Mayıs kutlandı…
Doktorlar, hemşireler, temizlik işçileri, hasta bakıcılar, laborantlar, teknisyenler 1 Mayıs kutladı dünyanın bütün hastanelerinde. “Yaşamak ve yaşatmak için 1 Mayıs, yaşasın insanlık” dediler…
Ağız birliği yapmışçasına bütün uluslardan sağlık çalışanlarının sloganlarında “insanlık” vardı.
Bizim TIP-İŞ, Ebeler ve Hemşireler Sendikası, KTAMS neden 1 Mayıs kutlamadı hastanelerde?
Çalışanlar zaten hastanedeydi. Avluya toplanacaklardı ve bütün topluma fiziksel mesafe ile salgın şartlarında da eylem nasıl yapılır örnek olarak göstereceklerdi. Çünkü bundan sonra eylem olacaksa fiziksel mesafe korunarak olacak. Örnek olacaklardı…
Yunanistan’ın Sintagma meydanında muhteşem bir görüntü vardı 1 Mayıs’ta. Fiziksel mesafe ile muntazam bir şekilde dizilip Korona günlerinde aşk nasıl olur gösterdiler…
1 Mayıs’ı kutlamayan örgüt ve sendikalar dün Dünya Hemşireler Günü’nde balık istifi doluştu Sağlık Bakanı’nın odasına…
Bütün mesele kapalı kapılar ardında Ankara’dan izin almadan tuvalete gidemeyen politikacılarla iş bitireceğinizi sanmanızdır…
Tıbbi malzemeler bile halkın bağışları ile alınıyor, banka sahibi işadamının özel uçağı ile taşınıyor. Tabipler Birliği kendi parası ile malzeme alıp hastaneye hediye ediyor. Bağışlar ve yardımlarla yamanıyor sağlık bütçesi!
Politikacılar sizden daha yetkili değil ki…
Bir talebiniz varsa New York’lu hemşireler gibi meydanlarda haykırın, kapalı kapılar ardında pazarlık yaparak sadece kaybedersiniz ve bize kaybettirirsiniz!
Temizlikçisinden hasta bakıcısına hemşiresinden doktoruna sağlık çalışanları kahraman değildir. Yeterli koruyucu kıyafet yok, tıbbi malzeme yok, sağlık sistemi dökülüyor. “Kahraman” edebiyatıyla örtülüyor bütün sorunlar. Sadece ölülere “kahraman” denir bu gayya kuyusunda.
Salgında sağlık çalışanlarının maaşını kesenlerle ne konuştunuz kapalı kapılar ardında?
Sağlıkçıların talebi insanlığın talebidir. Taleplerini yerine getirin. Kimse kahraman olmasın!
(13 Mayıs 2020 tarihinde Afrika gazetesinde yayınlanmıştır)
