Aziz Şah – Türkiye’nin Kıbrıs’taki işgali iki ayaklıdır: Toprak hırsızlığı ve kara para…
İtalya’daki Akan Kürşat davası bu iki ayağı birbirine bağlıyor.
Hukuki bir dava tarihin seyrini değiştirir mi?
Mücadele eden insanlar mahkeme kararlarını yazar, yargıçlar değil.
Kıbrıslılara Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin kapısı kendiliğinden açılmadı. 1975’ten 1989’a kadar işgal ordusunun namlularının üzerine yürüyen mülteci kadınların “Eve Dönüş Yürüyüşü” mücadelesinin sonucunda Titiana Loizidou’nun kazandığı davayla açıldı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin kapıları…
Türk ordusunun namlularının üzerine yürüyen Kıbrıslı Rum kadınlar açtı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin kapısını…
Kıbrıslıların en değerli ama unutulmuş mücadelesidir “Women Walk Home”. 1975’ten 1989’a değin süren bu mücadeleyi SEZON Gynaikes kadın tiyatrosu belgesel bir oyun olarak sahneledi 2022-23’te.
Eve Dönüş Yürüyüşü’ne katılan bir kadın şöyle diyor:
-Ölmekten korkmuyorum, esir düşüp tecavüze uğramaktan korkuyorum.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin kapısı Kıbrıslılara, bu korkularıyla namluların üzerine yürüyen kadınlar tarafından açıldı, yargıçlar tarafından değil!
Mücadele yoksa mahkeme salonlarındaki dava hükümsüzdür. Mahkeme kararını okuyup anlayacak insan yoksa, en mükemmel insan hakları zaferinin bile bir hükmü yoktur…
AİHM’de çok Kıbrıs davası görüldü. O davalarda Türkiye yargılandı…
İtalya’da tutuklanan Avukat Akan Kürşat hakkındaki iddialar ise Türkiye’nin 1974’ten beridir Kıbrıs’ın kuzeyinde kurduğu düzene ayna tutuyor…
Ne önemi var diyeceksiniz?
Kıbrıs’ın kuzeyindeki kara para ve toprak hırsızlığı üzerine kurulu düzeni işgal altında yaşayanlar biliyor; Kıbrıs Cumhuriyeti liderliğinin de hiçbir şeyden haberi yok…
İtalya’daki davada Rum malı gaspı, İngiliz uyuşturucu kaçakçısı Gary Robb ve mağdur olan İngiliz vatandaşları ile kayıp 40 milyon Sterlin birbirine karıştı.
Akan Kürşat’tan başka Europol başka kimi aldı Kıbrıs’ın işgal bölgesinden? Comanchero suç örgütünün uyuşturucu baronu Mark Douglas Buddle’ı.
Askeri istihbaratın “güvenlik soruşturması”ndan “güvenilir” olarak geçip Girne’ye yerleşti Buddle, kendisinden önce yerleşen İngiliz uyuşturucu baronu Robb gibi…
İşgal rejimi Buddle’ı Türkiye Interpol Europol Daire Başkanlığı yetkililerine teslim ettik dedi. Daily Mail Avustralya ve Sunday Telegraph gazeteleri ise Buddle’ın FBI tarafından alındığını yazdı. Kime isterseniz ona inanın…
Interpol tarafından aranan Rus Stanislav Mitrushi ise 2018 yılından 2023’e kadar sahte Arnavut pasaportuyla yaşadı Kıbrıs’ın işgal bölgesinde. Stanislav efendi de askeri istihbarat Sivil İşler’in “güvenlik soruşturması”ndan geçti sahte pasaportla. Sonra da burada emlaklar aldı…
Stanislav Mitrushi Interpol tarafından alınınca evleri ne oldu sahi?
23 Haziran 2023’te bir yazı yazıp sordum: “Interpol kaçağı Kıbrıs’ta nasıl taşınmaz mallar satın aldı?”
Türk işgal rejimi Kıbrıs’ta sürdürdüğü toprak gaspını kara para ile finanse ediyor.
Kara para sorunu toprak sorunudur, Kıbrıslıların vatansızlaştırılması meselesidir!
Robb’udur, Buddle’ıdır, Mitrushi’sidir… Bunlar bildiklerimiz, ya bilmediklerimiz?
Robb uyuşturucu parasıyla müteahhitliğe soyunduğu ve İngilizleri dolandırdığı için adı tarihimize altın harflerle yazıldı. Ya Buddle ve Mitrushi konut işine girmedi mi? İnşaat şirketlerine birkaç milyar Sterlinle gizli patron olmadı mı?
Kara para ile inşaat furyası ne zaman patladı? Taşınmaz Mal Komisyonu (TMK) kurulduktan sonra…
TMK neden kuruldu? 1974 işgalinden sonra Türkiye sahte tapu ile Kıbrıslı Rumlara ait toprakları yağmalayarak savaş suçu işledi. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi de binlerce toprak hırsızlığı davası ile baş edemeyince TMK icat edildi Kıbrıslı Rumları tazmin etmek için…
İşte o günden sonra “Türkiye’ye da AİHM’de dava açılmayacak, yağmalayın bütün gâvur mallarını” dediler…
AİHM’in “mülkiyet sorunu”na çözüm olarak kabul ettiği TMK, toprak hırsızlığının motoru oldu!
AİHM Taşınmaz Mal Komisyonu’na müsaade ederek toprak hırsızlığının önünü açtı. Kara para da toprak yağmasının buldozeri oldu…
İtalya’daki dava toprak hırsızlığı ile kara parayı birbirine bağlayan köprüdür…
(11 Ocak 2024 tarihinde Avrupa gazetesinde yayınlanmıştır)
